ورزش

ورزش
تحقیقات گسترده نشان داده است که به کمک ورزش می‌توان احتمال بروز سرطان را به شدت کاهش داد و در صورت ابتلا، شانس عود مجدد را کاست. بعلاوه ورزش طول عمر بیماران مبتلا به سرطان را افزایش می دهد. بیش از نیمی از سرطان ها قابل درمان هستند. امروزه مهم ترین روش مبارزه با سرطان اصلاح سبک زندگی و سالم زیستن می باشد که ورزش کردن در این میان نقش انکارناپذیری دارد. ورزش به طرق زیر در پیشگیری از سرطان موثر است.
یکی از مهمترین نقشهای سیستم دفاعی بدن انسان تعیین عوامل مهاجم و جلوگیری از آن است.از دیگر نقشهای مهم آن کشف و از بین بردن سلولهای سرطانی است . محققین به این نتیجه رسیدند که ورزش با بالا بردن سطح فعالیت سیستم ایمنی بدن در پیشگیری و درمان سرطان به ایفای نقش می پردازد.
ورزش منظم می تواند با کاهش چربی بدن و چاقی ،در احتمال خطر بروز سرطان تاثیر بگذارد. چربی و چاقی عاملی خطرزا برای بروز سرطانهای خاص مثل سرطان رحم، سینه و روده بزرگ هستند. فعالیت بدنی منظم به طور مستقیم یا غیر مستقیم در تنظیم سطح هورمونهای بدن موثر است و با کاهش هورمون هایی که شانس ابتلا به سرطان را بالا می برند، در پیشگیری از آن تاثیر می گذارند.
افراد ورزشکار کمتر دچار یبوست می شوند. فعالیت فیزیکی با کاهش زمان توقف مواد سمی در روده ها از خطر سرطان روده بزرگ می کاهد. تحقیقات نشان داده که افراد ورزشکار40-30 درصد شانس کمتری برای ابتلا به سرطان روده بزرگ دارند.
ورزش با کاهش مواد شیمیایی التهاب زا در بدن نظیر پروستاگلاندین ها باعث بالا بردن سطح سلامتی و کاهش شانس سرطان می شود.
ورزش با ایجاد تعادل در مصرف انرژی بدن می تواند از ابتلا و یا پیشرفت سرطان پروستات در مردان جلوگیری کند.
ورزش با تغییرات در وزن بدن و سوخت و ساز می تواند در ابتلا به سرطان ریه بخصوص در مردان کمک کننده باشد.

نقش ورزش در درمان سرطان
ورزش در زمان درمان سرطان نه تنها خطری ندارد بلکه بسیار مفید نیز می باشد؛ ورزش منجر به بهبود سلامت استخوانها، افزایش قدرت عضلانی و ارتقاء سایر جنبه های کیفیت زندگی بیمار مبتلا به سرطان می گردد.
دلایل مفید بودن ورزش در زمان درمان سرطانتوان بدن بیمار را حفظ می کند و یا ارتقاء می بخشد.
تعادل بیمار را بهبود می بخشد در نتیجه احتمال افتادن و ایجاد شکستگی های استخوانی کاهش می یابد.
از تحلیل عضلانی به علت عدم تحرک ،جلوگیری می کند.
از خطر ایجاد بیماری قلبی-عروقی می کاهد.
از خطر ایجاد پوکی استخوان می کاهد(احتمال ایجاد شکستگی در استخوانهای پوک و ضعیف بیشتر است) .
باعث افزایش جریان خون به پاها و در نتیجه کاهش خطر ایجاد لخته می گردد
از وابستگی بیمار به دیگران جهت انجام فعالیت های معمول زندگی روزمره می کاهد.
عزت نفس و اعتماد به نفس بیمار را زیاد می کند.
خطر ایجاد افسردگی و اضطراب را کم می کند.
از میزان تهوع بیمار می کاهد.
ازشدت علائم ناشی از خستگی می کاهد.
به کنترل وزن کمک می کند.
کیفیت زندگی را ارتقا می بخشد.

چگونه ورزش کنیم تا بتوانیم شانس سرطان را کاهش دهیم؟
گرچه نظرات متفاوتی در مورد زمان و شدت ورزش برای پیشگیری از ابتلا و پیشرفت سرطان وجود دارد اما بطور کلی 30 تا 60 دقیقه ورزش روزانه از نوع متوسط تا شدید لازم است تا بتوان بطور موثر از ابتلا به سرطان هایی نظیر روده بزرگ پیشگیری کرد. راهپیمایی تند، دویدن یا دوچرخه سواری ورزش های مناسبی است که می توان از آن استفاده کرد. البته انجام کارهای روزانه نظیر خرید کردن، سرکار رفتن و… بدون استفاده از خودرو نیز می تواند نوعی ورزش محسوب شود. یکی از نکات مهم منظم و مداوم بودن این فعالیت هاست. بایستی ورزش جزئی از برنامه روزانه زندگی مان شود. با ورزش منظم و بدست آوردن وزن مناسب و رهایی از شر چاقی نه تنها شانس ابتلا به سرطان کاهش می یابد، بلکه ما را از دست بیماری های قلبی –عروقی، بیماری قند، فشارخون ، بیماری های استخوانی و…. می رهاند. اگر علاقمند نیستید که سالهای آخر عمر خود را در بیمارستان ها و مطب های پزشکان بگذرانید و اندوخته های خود را بجای خرج درد و درمان صرف لذت بردن از زندگی بکنید، حتما از امروز ساعتی از روز خود را به ورزش اختصاص دهید. شاید چند روز اول سخت باشد، ولی پس از 2-3 هفته که لذت احساس سلامت پس از ورزش را چشیدید، مطمئن باشید کنار گذاشتن آن سخت خواهد بود.