بعضی از بیماران مبتلا به سرطان که پرتو درمانی کرده‌اند نگرانند که بدنشان بعد از دریافت این درمان “رادیواکتیو” شود. نگرانیشان در این رابطه است که ارتباط فیزیکی نزدیک با سایرین، دیگران را در معرض تشعشعات قرار دهد. جواب کلی برای این نگرانی این است که ارتباط فیزیکی مشکلی ندارد.

پس از طراحی درمان، بیمار آماده رادیوتراپی می‌شود. در حین رادیوتراپی بیمار باید لباس‌هایی لطیف و نخی و راحت بپوشد. او باید لباس‌هایی بپوشد که براحتی بتواند آنها را از تن خارج کند. بهتر است لباس‌های چسبان، یقه بسته یا کمربند در نزدیکی منطقه درمانی نداشته باشد. همچنین بیمار نباید رو یا نزدیک سطح درمانی زیورآلات، باند، پودر، لوسیون یا دئودورانتی قرار دهد و نباید قبل از درمان از صابون و شوینده‌های معطر استفاده کند.

علت دقیق آن ناشناخته باقی مانده ولی عواملی که می توانند باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان شوند شامل موارد زیر هستند: تغذیه و عادات غذایی نادرست ( 30 درصد از سرطانها مربوط به رژیم غذایی نامناسب هستند) سیگار و قلیان و دخانیات( 90 درصد سرطانهای ریه ناشی از مصرف توتون است) چاقی و نداشتن فعالیت فیزیکی مناسب مواجهات شغلی با مواد سرطان زا عفونتها ( بخصوص هپاتیتها) ژنتیک امواج و پرتوها ....

مشکلاتی که بعنوان عوارض پرتو درمانی در حین درمان ممکن است پیش آیند گرچه ناخوشایند می باشند ولی غالبا عوارض حاد یا خطرناک نبوده و با گذشت زمان از بین می روند ( چند هفته پس از اتمام درمان ). بروز عوارض به نحوه درمان و منطقه درمانی و میزان تحمل بدن بیمار و مقادیر پرتو ( دوز رادیوتراپی ) بستگی دارد. بسیاری از بیماران در حین درمان هیچگونه عوارض جانبی ندارند و براحتی به فعالیت های روزمره زندگی خود می پردازند. درمان در نواحی مختلف بدن عوارض متفاوتی خواهد داشت. شدت این عوارض به نحوه درمان و منطقه درمانی بستگی دارد ولی ممکن است علایم عمومی نیز در جریان پرتو درمانی پیش آیند مثل احساس خستگی، رخوت و افسردگی. عوارض از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برخی هیچگونه عارضه ای در حین درمان ندارند و برخی مشکلات ناشی از عوارض درمان را نشان می دهند. عدادی از بیماران چند هفته پس از شروع درمان احساس خستگی و ضعف می کنند و میزان فعالیت روزمره خود را کاهش می دهند. علل خستگی در دوران درمان عبارتند از: مصرف انرژی زیاد در بدن، اضطراب ناشی از بیماری، رفت و آمدهای روزانه برای درمان و اثرات پرتودرمانی به سلولهای سالم و بافت های طبیعی بدن. اگر از عارضه خستگی ناراحت هستید می توانید طی مدت درمان فعالیت خود را محدودتر کرده و بیشتر استراحت نموده، مدت خواب شبانه را افزایش داده و در صورت نیاز چند استراحت کوتاه روزانه داشته باشید و در ضمن سعی کنید برای انجام کارهای روزمره از افراد خانواده کمک بگیرید.

در شروع پرتودرمانی، برای تعیین نحوه و محل درمان تعیین شده روی پوست شما با ماژیک یا برچسب های مخصوص علامت گذاری شده و چند نقطه روی پوست شما به طور کاملا سطحی خالکوبی می گردد. تمامی این نشانه گذاری ها برای افزایش دقت و صحت درمان شما است.